Paradise calling… inmiddels zitten we al een paar dagen op de Galapagos eilanden en sinds gisteren op het eiland San Cristobal, dit eiland is nóg idyllischer dan Santa Cruz, maar we zullen jullie meenemen in de avonturen van de afgelopen dagen.

Nadat we zaterdag zijn aangekomen op Santa Cruz, zijn we zondag meteen maar begonnen met de langste wandelroute. We zijn naar Tortuga Bay gegaan. Volgens ons is daar een hitje over geschreven. Het zou een wandeling zijn van drie kwartier, dus voor ons een beetje meer. Een dik uur later over een mooi pad, met geen wind en een dikke zon, door een mangrovebos met veel salamanders en vogeltjes kwamen we aan op paradijs strand. Weinig mensen, mooie blauwe zee en veel leguanen, die niet onder de indruk waren van ‘ons mensen’. Ze bleven gewoon zitten of liggen.

Speciaal voor Jasper

Dit was nog maar de zee waar we niet mochten zwemmen, vanwege de sterke stroming, dus nog maar een stukje verder lopen. Uiteindelijk kwamen we bij de zee waar geen golven waren en het ondiep was. Een prachtig en relaxt plekje, daar moesten we natuurlijk even badderen. Heerlijk! Met een mooi uitzicht op de baai.

Nadat we rustig aan terug hebben gelopen, volgens ons was de hele heen en terug trip in totaal 9 kilometer…, hebben we geluncht. Vervolgens lekker bijgekomen met een boekje uit de zon, want die is te sterk tussen 12 en 16 uur.

Na de verlate lunch zijn we nog even achter ons hotel naar een mooie lagune gelopen. We hoopten dat we er een frisse duik konden nemen, maar het was helaas verboden. Wel een mooi plaatje.

‘s Avonds lekker gegeten in een straat volgezet met tafels. Alle restaurants hadden de tafels en stoelen in de afgesloten straat gezet, heel erg gezellig. En natuurlijk allemaal met een menu van vers gevangen vis; tonijn, koningsvis (rode kleur) en nog iets, allemaal erg lekker.

Voor maandag hadden we Las Grietas op de planning staan, een prachtig plek tussen twee hoge rotswanden. Het is een soort scheur in de aarde waar zeewater heel ver landinwaarts kan stromen. Het water was knalblauw en glashelder. Het was wel weer even lopen, maar dan heb je ook wat! Een hele ervaring rijker!

Hadden we al verteld dat ons ingeschreven hebben voor de van Schaduw tot Schaduw loop? We trainen hier elke dag, maar het valt niet mee…

Die middag zijn we naar de lavatunnels en El Chato geweest. De lava tunnels zitten verscholen in de binnenlanden en was erg lekker voor de verkoeling. Een stukje verderop hebben we Reuze Schildpadden gespot, sommige lagen heerlijk te badderen in een modderpoel waardoor je ze amper kon herkennen. Erg bijzonder deze beesten te zien!

Gisteren was het vroeg dag, om 6.00u zaten we al op de pier te wachten op de ferry die ons naar San Cristobal zou brengen, want de ferry ging om 7:00 uur. Eerst gingen we in een taxibootje die ons naar de ferry bracht. Met een beetje hulp van mede passagiers klauterden we van de de ene in de andere boot en weg waren we, precies om 7:00 uur. De reis verliep niet zo rustig, het was 2 uur lang stuiteren en bonken over de ‘rustige’ zee. Af en toe was het een beetje te, maar we kwamen er zonder kleerscheuren vanaf…

En daar was San Cristobal, met gelukkig weer vaste grond onder de voeten. Alweer zo’n idyllisch plekje met een mooie wandelpromenade. Ook de aparte dieren waren er klaar voor. Zeeleeuwen, pelikanen, blauwvoeters. Allemaal stonden ze klaar om gefotografeerd te worden. Allemaal in de haven, ze schenen niet erg onder de indruk van ons, heel bijzonder!

‘s Middags zijn we naar playa Mann gelopen, een lokaal strandje waar het erg gezellig was, met veel kleine kinderen, relaxte sfeer en natuurlijk zeeleeuwen, die gewoon tussen de mensen door zwemmen.

Vandaag hebben we de snorkelplek Las Tijeretas bezocht. Er schijnt een mooi wandelpad naartoe te gaan, maar wij gaan naar natuurlijk voor het avontuur en hebben heerlijk gehiked door de prachtige natuur over lavarotsen enzo, tot we ergens halverwege waren en dus dat mooi aangelegde pad tegenkwamen, dit ging toch een stuk makkelijker. En jawel, binnen no time stonden we weer op een prachtige plek. Er was wel eens soort trapje van steen, waarmee je alvast een beetje in het water kon zitten. We hebben een duik genomen, maar helaas was de stroming iets te waardoor we de onderwaterwereld niet goed konden bekijken. Eruit ging door de stroming wat moeizamer maar met wat hulp van omstanders lukte het toch vrij snel. Boven zaten we uit te rusten met het idee: dat hebben we toch mooi gedaan.

Na een korte siësta hebben we nog een wandeling gemaakt van 4 km naar Playa Loberia, even kijken of dit een mooi strandje is waar we vrijdag naar toe kunnen gaan. Ook hier liggen de zeeleeuwen heerlijk te badderen.

Vanavond bedenken wat we de komende twee dagen nog willen doen, maar misschien ook wel helemaal niets.

Liefs, Klaas & Diane

We hadden besloten om de reis naar Guayaquil met de lokale bus te doen aangezien ons dat eerder wel goed is bevallen. De busreis ging dwars door het Andes gebergte. Bergje op en bergje naar beneden. Dat alles met fantastische uitzichten en diepe afgronden. We kwamen ogen te kort en zagen watervallen in overvloed, bij de 10 zijn we gestopt met tellen. Mocht er ooit nog 4e deel Lord of the Rings gemaakt moeten worden, hebben wij de locatie gevonden!

De reis ging sneller dan verwacht en na zo’n vier uur kwamen we al aan in Guayaquil. Nadat we bij de bus terminal waren uitgestapt, dat overigens veel weg had van een luchthaven, hebben we ons met een taxi naar ons hotel laten brengen. Een prima plek dichtbij de luchthaven. Na een opfrisbeurt zijn we naar hét ‘kleine’ winkelcentrum gelopen, een paar straten verderop. En wat heet klein…… Zo’n kolos van ongeveer 10 x de oppervlakte van de Plaza. Veel winkels, restaurantjes, cafe’s en zo meer… Aan het eind van de middag daar alvast maar wat gegeten om daarna wat voor de avondlunch te kopen. Het leek niet een echt leuke buurt te zijn om nog in het donker te willen lopen, dus voor het donker weer richting onze kamer gelopen. We hadden de beschikking over een enorme keuken, dus daar hebben we onze lunch genuttigd.

Vanmorgen waren we vroeg uit de veren. We moesten om 8:00 uur op het vliegveld zijn, onze vlucht ging om 9:50 uur. Met een soepele vlucht kwamen we rond 11.00 uur aan op Baltra. Wat een verschil met het vaste land. Blauwe luchten, een dikke zon en ook hier weer een relaxte sfeer. Een verschil van dag en nacht qua weer. En om te bewijzen dat we er echt zijn een foto…

Vanmiddag lekker door het dorpje gelopen om te kijken waar we vanavond kunnen eten. Ook heeft de hotel eigenaar ons uitgelegd wat we op het eiland allemaal kunnen doen, genoeg in ieder geval! Strandje hier, lagune daar…

We zullen ons de komende dagen niet vervelen, nu nog bedenken waar we welke schildpad willen gaan spotten.

Liefs, Klaas & Diane

Afgelopen dinsdag zijn we met de taxi van Baños naar Cuenca gereden. De chauffeur stond ons al keurig op de afgesproken tijd op te wachten. Een vriendelijke oudere man die ons in half Spaans/Engels vooral de stadjes, dorpjes namen vertelde. Eenmaal buiten Baños was het ene uitzicht nog mooier dan de volgende.

Hoewel het vele regende waren het allemaal prachtige plaatjes. “The Lord of the Rings” zou hier zo ergens opgenomen kunnen zijn. Dus genieten we van deze mooie toer in de taxi. De hele reis duurde ongeveer 7 uur en onderweg zijn we ergens gestopt voor de lunch en voor geweldige uitzichten.

Na een korte zoektocht had de chauffeur toch ons hotel gevonden, vooral de eenrichtingsstraten maakte het lastig. We zitten weer midden in het oude centrum, helemaal goed! Helaas is de regen ook met met ons meegereisd, maar gelukkig zijn we niet van suiker. Na de lange reis vlug een hapje gaan eten en ons bed opgezocht.

De volgende dag hebben we de stad te verkend. Ook hier hebben ze genoeg kerken en er zitten weer mooie exemplaren tussen, zoals de ‘nieuwe kathedraal’.

Daarvan hebben we samen de top beklommen om van het uitzicht te genieten. Het was slechts één lange trap van 156 treden…, doen we gewoon toch! Boven was het uitzicht over de stad fantastisch.

Weer beneden hebben we lekker aan de achterkant van de kerk even gezeten, waar je de blauwe koepels van de kerk goed kan zien, dat heeft best iets aparts.

Terwijl we terug liepen zag Klaas een auto, nieuw uit doos, van een oud vrouwtje geweest en altijd binnen gestaan…, raad maar. Hij is uit 1970. Hij heeft wel een upgrade gehad bij de koplampen…

Voordat we naar ons hotel konden moesten we natuurlijk wel even schuilen. Gelukkig viel het mee en was het overwegend droog met af en toe wat zon.

Op onze laatste dag in Cuenca zijn we vandaag met de lokale bus naar het Nationaal Park Cajas geweest. De bussen zijn hier goed geregeld en als je wat vragend rondkijkt komen ze je meteen helpen. Super aardig allemaal! Gelukkig kent Diane wat woordjes Spaans zodat we het ook nog begrijpen.

Na een ritje van een uur kwamen we aan bij het NP. De omgeving is weer prachtig met een super mooi meer. Je kunt hier mooie wandelingen maken, maar doordat de paden aan de modderige kant zijn, hebben we besloten dat te laten voor wat het is en gewoon te genieten van al het moois. Ook hier zouden ze delen van Lord of the Rings opgenomen kunnen hebben.

Morgen gaan we weer verder met onze reis, onze laatste stop voor de Galápagos eilanden, we kunnen haast niet wachten! Toen we vanochtend bij de bus terminal waren zagen we al dat er regelmatig een bus naar Guayaquil gaat, dus dat is de manier waarop we morgen gaan reizen, waarschijnlijk duurt de rit zo’n 4,5 uur. Ach met al die mooie vergezichten komt dat wel goed.

Liefs, Klaas & Diane

Afgelopen zaterdag zijn we met de bus van Cotopaxi naar Bańos gereden. Eerst nog wel met de taxi vanaf de berg naar Machachi gereden waar we moesten wachten totdat de lokale bus kwam. Da’s dan altijd spannend wanneer hij komt, want het is geen Nederland hé. Maar de bus was er al na een kwartiertje, dat viel mee. Helaas is hier tijd echt geld, want veel geduld totdat we goed waren ingestapt had de chauffeur niet. Uiteindelijk een plekje gevonden voor de komende 3 uur. De reis ging heel snel en om 14 uur waren we al in Bańos, een mooie reis door de bergen.

In Bańos namen we de taxi naar ons hotel. Hij moest ons bij de opgang naar de berg eruitlaten want met de auto ging het niet verder. We hadden al gelezen dat het hotel op een heuvel lag dat niet te bereiken was met een auto, maar dit hotel zat wel erg verstopt. Klaas ging met koffer als eerste naar boven om te kijken waar het was. We konden alleen maar een bord zien dat het daar ergens was maar niet precies hoe ver het was. Helaas was er na een paar honderd meter, stijl naar boven, nog geen hotel te bekennen. Klaas ging toch maar weer terug om met Diane te overleggen wat te doen. Uiteindelijk besloten om het hotel te laten voor wat het is en het stadje in te gaan opzoek naar een ander onderkomen. Gelukkig hadden we via internet snel een nieuw hotel gevonden vlak naast de kerk, hotel Selina.

Natuurlijk de mensen op de berg wel gemaild dat we niet meer kwamen. Nadat we onze koffer in het nieuwe hotel te hebben gedropt zijn we lekker het stadje ingelopen en hebben daar heerlijk gegeten. Het lijkt wel Hollandse kost, gekookte aardappelen en groente genoeg, een ouderwets AVG’tje.

Gisteren zijn we na weer lekker ontbijt het stadje ingelopen om het verder te verkennen. Zo zijn we naar de kerk naast het hotel geweest. Ze hebben hier niets te klagen met leegloop. Groot, mooi van binnen en vol met mensen. Dagelijks zijn er zeker 6 missen en op zondag bijna ieder uur van de dag.

Ook kwamen we de ‘nieuwe’ invulling tegen van een slecht lopende basketbalclub.

Verder hebben we nog gezocht naar een sacapunta. Maar helaas, nog niet gevonden. We zoeken gewoon verder.

Daarna hebben we ons laten verwennen met een rugmassage, dat hadden we wel verdiend na al dat lopen hier. Het was erg lekker en we voelen ons weer als herboren. De salon lag tegenover een gezellig restaurantje en aangezien het lunchtijd was gingen we weer voor een Almuerzos.

Op de terugweg naar ons hotel kwamen we een eetstalletje tegen met het lokale eten. We hadden net een lunch achter de rug, erg jammer….

‘s Avonds hebben we onze tour voor vandaag geregeld, een rondje langs de watervallen en de beroemde boomhut met schommel. Helaas zijn we bijna zelf een waterval geworden want het regende un poco,… nou ja een beetje, zeg maar gerust een beetje boel! Maar we laten ons niet kennen, dus hebben we de bui getrotseerd zónder ponchos (die lagen keurig te wachten op onze hotelkamer, zonde om gebruikt te worden…).

Na een redelijke klim is Diane halverwege afgehaakt en is blijven wachten op de uitkijkpost. Klaas is verder gegaan met mooi resultaat, een enorme waterval, el Pailon del Diablo.

Verderop begon het “Lord of the Rings” decor; stijle afgronden, heel veel lawaai en smalle ondoorgaanbare paden. En dan opeens zo’n opengaand bos met een uitkijk in de diepte waar het water naar beneden dondert. Natuurlijk even wat foto’s genomen en weer terug naar boven, daar was het wel uitpuffen en even zitten. Doorweekt en wel gingen we verder naar de boomhut met schommel op zo’n 2600 meter hoogte.

Helaas was er door het weer niet veel te zien van de mooie uitzichten, maar zaten we letterlijk in de wolken.

Ach ook deze kunnen we van ons lijstje halen. Terug in ons hotel hebben we ons getrakteerd op een warme douche! Al met al weer een geslaagde dag, ondanks de regen.

Morgen wordt het weer tijd om verder te reizen, dan gaan we met de taxi een lange rit van zo’n 6 uur tegemoet naar Cuenca. We horen veel positieve verhalen over deze stad, dus we worden er steeds nieuwsgieriger na. Eens kijken of het echt zo’n gezellige stad is.

Liefs, Klaas & Diane

Op onze tweede dag hebben we een ‘drukke’ dag gehad met veel lopen en dingetjes bekijken. Zo zijn we om 10 uur met een taxi naar de TeleferiQo. Dat is een kabelbaan die nog eens 2500 meter stijl omhoog gaat. In 18 minuten ben je boven op zo’n 4100 meter hoogte, daar hebben we een fantastisch uitzicht over de stad. Door de wolken kun je de stad en omgeving goed zien.

Daarna hebben we de lokale markt Santa Clara bezocht in het nieuwe gedeelte van de stad. Wel leuk om zo even doorheen te lopen met al die aparte kraampjes met geslachte varken inclusief kop te zien liggen. Helaas was het nog niet echt lunchtijd voor ons, want aan eetstalletjes geen gebrek. De wijk Mariscal vonden we wat minder leuk dan het oude centrum, dus maar terug naar de oude binnenstad. Daar hebben we nog wat rondgewandeld en uiteindelijk een heerlijke Almuerzos gegeten. Dat is een 3-gangenmenu voor slechts 3$. Vaak krijg je dan een aardappelsoep en rijst met wat kip of vis.

We voelen ons hier al goed thuis en zijn dan ook niet beroerd om mee te doen aan de siësta. Om zo aan het eind van de dag weer helemaal fris en fruitig te zijn.

Diane had voor vanavond een leuk lokaal eetdingetje gezien. Deze was vlakbij maar we moesten wel door een grote demonstratie tegen corruptie van de premier. Dat ging dus niet echt. Dan maar wachten en de lokalen voorbij laten gaan met leuzen en spandoeken. Er was veel blauw op straat met zelfs ME en veel straten waren afgezet. Het duurde even voordat de demonstranten ons voorbij gingen, maar alles verliep rustig.

Uiteindelijk konden we opzoek naar ons restaurant… nouja, restaurantje. Er waren slechts 3 tafels. Gelukkig was er nog een plekje voor ons vrij en konden we er lekker eten. Het was in een lokaal dingetje met een vriendelijke zingende bediende en een moedertje voor het bereiden van het eten.

Op onze derde dag werd het tijd om Quito te verlaten om naar Cotopaxi, de vulkaan, te gaan. We moesten ons om 9.45u melden bij onze pick-up point, vandaar uit was er namelijk vervoer geregeld om met een clubje mensen verder te reizen. De rit duurde 2 uur waarvan 1 uur over een ‘bumpy’ weg. Daar kwamen we bij ons huisje met uitzicht op de vulkaan. Helaas is het vaak bewolkt en regenachtig dus echt duidelijk was hij nog niet te zien.

‘s Middags is Diane in het hotel gebleven terwijl Klaas een ‘makkelijke’ wandeling ging maken. Nou dat viel wel een beetje tegen, de ene klim na de andere inde blubber langs afgronden en door stromend water. Klaas had wel laarzen aan maar echt lekker was het niet. Er gingen nog mensen al springend bij zo’n waterval naar beneden in het lekkere warme water van 6 graden. Klaas ging bijna overstag, bijna…

Lekker moe terug gekomen hebben we gezamenlijk aan een lange tafel lekker gegeten en gezellig met een Nederlands stelletje gebabbeld. Om 21.00 uur naar bed gegaan, want je wordt er wel moe van, de hele dag in de buitenlucht.

Na het gezamenlijke ontbijt vanmorgen konden we met een vrijwilligster een aparte wandelroute doen. Deze hebben we voor een groot gedeelte gedaan, maar op het laatst werd het, ook met haar hulp, toch te zwaar en te glibberig. Maar toch maar weer gedaan. Na 2 uur waren we weer terug en hebben we lekker gerelaxt met heerlijk bananenbrood.

Morgen gaan we verder met onze reis, dan gaan we naar Baños. Eerst moeten we dan nog vier uurtjes in de bus, vanavond bekijken we of we dat met een taxi doen of toch op de lokale toer gaan.

Liefs, Klaas & Diane

Nadat we afgelopen zondag lekker dichtbij Schiphol hebben overnacht, zijn we gistermorgen naar Ecuador gevlogen. De vlucht ging helemaal goed en deed er maar 11 uur over….. binnen no time waren we weer een stempel rijker en was het wachten op de bagage. Al vrij snel kwam onze tas tevoorschijn en konden we opzoek naar onze taxi. Die stond keurig te wachten met een naambordje. Na een klein uurtje rijden kwamen we aan in ons hotel. Even opfrissen om vervolgens de stad in om een klein hapje te eten. Tot nu toe spreken ze hier prima Engels. Nadat we wat hadden gegeten zijn we naar bed gegaan. We hadden tenslotte al een dag van 18 uur achter de rug.

Vandaag lekker ontbeten en relaxed door de stad gelopen en dingetjes gezien. Kerken hebben ze hier te over dus af en toe even naar binnen om te bekijken. Hele mooie kerken hebben ze hier zeker. De ene nog mooier dan de andere. En als je er genoeg van hebt kun je overal wel zitten om de mensjes te bekijken en lekker in de zon te zitten niksen. De temperatuur is hier perfect, het heeft echt dat lentesfeertje. Tot nu toe gelukkig niet echt last van de hoogte, we zitten nl. op 2850 meter hoogte! Het is wel heuveltje op en heuveltje af, maar prima te doen.