Hierbij ons droomparadijs verslag. Helaas moeten we melden dat het boven verwachting goed bevalt. De zee is niet te ver van de bungalow, ongeveer 10 meter. De temperatuur van het water is oké, 30 graden. En het uitzicht is ook heel aardig. Kortom, de reisleidster heeft weer een 10 verdiend.

Eergisteren zijn we naar Lazy Beach gelopen, wat aan de andere kant ligt van het eiland. We moesten onze snorkel-uitrusting even rustig checken, gelukkig was er een leuk strandje om dat te doen. Na een hele lange wandeling door de jungle waar weinig schaduw was, kwamen we geheel bezweet en moe aan bij Lazy Beach restaurant. Dus hebben we de naam van het strand eer aan gedaan en hebben we lekker met een drankje en eten gewacht tot het wat minder heet was. Rond 15 uur het water ingegaan en daar even gesnorkeld. Alle apparatuur is helemaal goed gekeurd! Bij dit strand waren er wel golven aanwezig, iets wat bij ons eigen strand ontbreekt. Wat dat betreft zitten we dus helemaal goed!

Gisteren zijn we gaan snorkelen. We hadden een goede deal gesloten voor een tour waar we van 14.00 to 20:00 mee op pad zijn gegaan. Snorkelen op twee verschillende plekken, dorpje M’Pai Bay bezoeken en kijken hoe de zon de zee in zakt, ook wel zonsondergang genoemd.

‘s Ochtends konden we het dus lekker rustig aandoen, genieten van ons mooie uitzicht en een boekje erbij. Eerst moesten we nog een stukje lopen voordat we bij onze tourboot aankwamen. We gingen met een klein clubje, samen met twee Fransen en de bemanning, twee jongens die overal bij helpen, dus helemaal goed! Na een half uurtje stopte de boot, nadat we ons in onze snorkeloutfit hadden gehesen, sprongen we de oceaan in. Alles was fantastisch daaronder, zelfs Diane kon alle visjes goed zien met haar in elkaar geknutselde bril voor in het snorkelmasker, een uitkomst! Het was ongeveer 4 meter diep, dus je kon niet bij het koraal komen.

Ook het zwemmen met zwemband was helemaal goed, je kan gewoon in het water ‘hangen’ zonder iets te hoeven doen, lekker relaxed! Na een half uur voeren we naar ander plekje, hier leken wat minder visjes te zwemmen, maar nog altijd heel bijzonder de onderwaterwereld te bekijken. Na het snorkelen is het tijd om aan land aan te leggen. We bezoeken het enige dorpje op dit eiland, M’Pai Bay. Er zijn hier veel kinderen die aan het voetballen zijn, meisjes en jongens. Het is een levendige boel. Rond zes uur begint de zonsondergang, dus lopen we naar de baai waar het goed te zien is. Behalve de vele muggenbeten, is het een mooi gezicht. Daarna zijn we weer terug naar ons strandje gevaren, in het donker, maar het was vanwege de maan niet donker genoeg om het lichtgevend plankton te zien, ach dat was ook maar een bijzaak. Het ging ons om de snorkelplek en dat was helemaal top! Bij aankomst op hebben we nog heerlijk gegeten met onze voeten in het zand.

Vandaag staat er niets op het programma, behalve boekjes uitlezen, genieten van het uitzicht, dobberen in zee…, nou ja, nog genoeg te doen!

Morgen vertrekken we weer naar Phnom Penh.

Liefs, Klaas & Diane

Afgelopen donderdag zijn we van Phnom Penh naar Kampot gereden met een mini van. Na een paar uur helemaal door elkaar te zijn geschud, de wegen zijn nog niet overal top en zijn volop in aanbouw, komen we aan in Kampot. Het is nog redelijk vroeg, half 12 ‘s ochtends als we bij het hotel aankomen. Het valt meteen op dat het een gezellig dorpje is. Dus nadat we onze kamer hebben gezien, lopen we het stadje in. Er zijn genoeg leuke restaurantjes waar we kunnen eten, na een lekkere lunch en een rondje door het dorp lopen we terug naar ons hotel. ‘s Avonds eten we aan de rivier bij een Frans restaurantje, Frans hoor en zie je hier veel.

De volgende dag hebben we Lim als chauffeur en dat was een schot in de roos. Hij spreekt goed Engels dus was het aangenaam met hem onderweg te kletsen. Als eerste brengt hij ons naar een zoutwinningsgebied. Waar de lokalen zout van de zoute ondergelopen velden halen om te drogen. Die mannen tillen de hele dag 50 kilo zout aan een stok met twee manden om het naar een soort van loods te brengen. Hoezo Arbo?

Vervolgens stoppen we bij the Secret Lake. Het is een in Khmer-tijd met de hand uitgegraven meer, dat gemaakt was om water te winnen voor de verbouwing van rijst. Het blijkt een meer te zijn waar het grondwater altijd naar boven komt, dus nooit leeg staat. Uiteindelijk werd het meer gebruikt als massagraf.

Kampot staat bekend om de zwarte peper, dus kon een bezoek aan de peperplantage niet ontbreken. Zo’n 5 jaar geleden is het gestart als project om ervoor te zorgen dat kinderen naar school kunnen, van basisschool tot aan de universiteit. Naast peper verbouwen ze ook verschillende soorten fruit, zo hebben we ook de ananasplant gespot.

Omdat de lunchtijd was aangebroken gingen we in een lokaal restaurantje, in the middle of nowhere, een hapje eten en kregen we een letterlijk kijkje in de keuken. We moesten namelijk zelf aan de bak, voor we het wisten stonden we onze eigen massaman (een soort curry) en beek lok lak (een ander traditioneel Cambodjaans gerecht) te maken. Erg lekker allebei!

We sloten de dag af in Kep, een dorpje dat bekend staat om de krab. We bezochten de lokale vismarkt. En zagen diverse, soms wat gek uitziende visjes. Ook hadden ze enorme garnalen, het water liep in onze mond!

Gisteren hadden we een relax dagje. We hebben aan een rivier gezeten, gelezen en lekker gegeten, meen fantastisch uitzicht over een baai. Helemaal goed!

Vanochtend stonden we op tijd op. Om 8 uur stond Lim voor de deur, hij heeft ons in 2 uur naar Sihanoukville gebracht. We hadden het al gelezen, maar in deze stad hoef je niet te zijn. Het is er één grote bouwput waar ook nog mensen wonen en één grote invasie van Chinezen die alle wolkenkrabbers maken. Dit in het vooruitzicht van het grote geld dat Chinezen altijd mooi vinden: gokken en casino’s.

Gelukkig hadden we ons goed ingelezen en was ons verblijf maar van korte duur, we hebben de speedferry gepakt, op naar het paradijs!

En echt, het is nóg mooier dan de plaatjes,… en dat we dachten. De komende dagen verblijven we in een luxe strandhuisje met balkonnetje, een paar meter van de zee. Erg vervelend allemaal!

Mochten jullie de komende dagen niets horen, dan genieten we van zon zee en strand we proberen nog wat foto’s te plaatsen, maar het internet heeft het er soms wat moeite mee.

Liefs, Klaas & Diane

Afgelopen zondag om tien uur stond onze tuktuk chauffeur voor de deur te wachten. Deze keer is het Savet, een jonge kerel met leuke humor en die ook nog eens goed Engels kan. Dat is altijd handig, want hij vertelde en leerde ons veel.

We kregen les in het boeddhisme, vertelden ons alles over de banaan en liet ons miljoenen vleermuizen zien…

Eerst nam hij ons mee naar een pagode. Op het het terrein stonden er twee, een oude, die tijdens de rode Khmer gebruikt werd als gevangenis. Daarom hebben ze een nieuwe gebouwd, deze werd gemaakt met giften uit de hele wereld en wordt onderhouden door de monniken.

Daarna stopte we bij een kraampje om een hele aparte rijstsnack te eten, Sticky Rice. En het smaakte ook nog. Het wordt gemaakt van gestoomde rijst en zoete rijst verpakt in een bamboo-jasje, die je dan als banaan kunt afpellen. Vervolgens stopten we bij een visverwerkingstentje waar ze gekweekte vis, uit Thailand, verwerken.

Hierna liet hij ons zien hoe ze rijstpapier maken, dat ze gebruiken bij het maken van Spring Rolls, mini loempia’s. Het is een hel proces, ze werken er met zijn vieren en maken zo’n 2000 ‘pannenkoekjes’ op een dag, 7 dagen in de week. Ze kunnen er net van rondkomen. Jaja, zo kan het ook.

Ook bij de volgende stop verrast Savet ons op een lokale traktatie, gedroogde banaan. Zo’n lief huisvrouwtje die de hele dag bananen snijdt en droogt om ze vervolgens te verkopen als lekkere snack.

Verderop reden we naar een stokerij voor rijstwijn en dan de sterkte variant van 70% alcohol. Ze maakten verschillende varianten. In één grote pot zat een heuse Cobra als smaakmaker, deze wordt voornamelijk medicinaal gebruikt. In de andere zat fruit als smaakmaker.

Inmiddels was de lunchtijd aangebroken en gingen we naar Savet’s huis voor een heerlijke lunch, klaargemaakt door zijn vrouw. Daarna was het siësta tijd en konden we lekker relaxen in de hangmatten.

Na een uurtje was het tijd om naar de killing Cave te gaan, de duistere kant van Cambodja. In de jaren 70 voerde Pol Pot hier een schrikbewind, miljoenen Cambodjanen werden omgebracht op de meest lugubere manieren. Zo ook hier, eerst werden onschuldige mensen gedood om vervolgens in een gat gegooid van zo’n 30 meter. Een raar gezicht om te zien.

Naast deze bizarre plek staat Battambang ook bekend om de vleermuizen, klokslag 18 uur komen er miljoenen vleermuizen uit een grot naar buiten vliegen om voedsel te zoeken. Het hele tafereel duurt zeker een uur. De straat stond vol met stoeltjes en kraampjes zodat iedereen het goed kan zien. Heel bijzonder!

Na deze bijzondere dag was het tijd een hapje te eten op het terrasje boven de straat.

De volgende dag werden we om half 9 opgehaald om af te reizen naar de hoofdstad van Cambodja, Phnom Penh. Naar een rit van zo’n 5,5 uur kwamen we aan in ons hotel. Phnom Penh is een totaal andere stad als Siem Reap, veel drukker en chaotischer lijkt het wel. De hoofdstad ligt dichtbij Vietnam en had in de jaren zeventig ook een rol in de Vietnamoorlog. Daardoor is er een vreemde sfeer over de stad. Met veel kapotte gebouwen en smerige straten met veel afval wat gewoon op straat ligt te rotten. De regering, lees dictator, is een soort van upperclass die alles voor het zeggen heeft. Mooie huizen, dikke auto’s die in Nederland niet zouden misstaan etc. Daarbij komt nog de enorme corruptie die hier in dit land bestaat. Daardoor worden de rijken steeds rijker en de armen staan aan de kant en kijken ernaar. Wij hoorden bijvoorbeeld dat schoolgaande kinderen, van de arme tak, de boeken die ze nodig hebben rechtstreeks van de leraar moeten kopen in de vorm van een copy. En dat ze dan het geld daarvoor direct aan de leraar moeten geven. Dus in een klas van 30 kinderen krijgt die man 30 x geld voor een gekopieerd boek en de zogenaamde regering doet helemaal niets.

Het land wordt veelal verkocht aan buitenlandse investeerders. Chinezen, Japanners en Amerikanen hebben het hierin voor het zeggen. Je ziet dus ook hele stukken land die dan bijvoorbeeld horen bij een Chinees hotel, een stuk land van wel 100 bij 100 meter, mIdden in de stad.

Phnom Penh staat bekend om de killing fields en de S21-gevangenis. Om deze te bezoeken hebben we afgesproken met Vanna, onze tuktuk-chauffeur voor de komende twee dagen.

We beginnen met de gevangenis, dat voor de oorlog gebruikt werd als school. Met een audiotour lopen we over het terrein en bezoeken we de gebouwen waar zich afgrijslijke taferelen hebben afgespeeld. Niet te bevatten dat iemand zoiets kan bedenken en onschuldige mensen zo heeft gemarteld en gedood. Tijdens de audiotour hoorden we ook verhalen van slachtoffers, dit maakte het nog onmenselijker. Het grootste deel van de gevangen werd hier gedood.

Daarna bezochten we de killing fields, net buiten Phnom Penh. Gevangenen van onder andere Tuol Sleng werden hiernaartoe gebracht en vermoord. Iedereen was geboeid en geblindoekt. Om kogels te sparen sloegen de Rode Khmer kinderen dood door ze tegen bomen aan te slingeren of bij ouderen door hun hoofden met de achterkant van geweren of bamboestokken in te slaan. Er werd een scala aan methodes gebruikt. Ook doodbloeden werd veel toegepast. Het idee was om hele gezinnen met wortel en al (kinderen) te vermoorden, dan kon er ook niemand wraak nemen. Een andere uitspraak was om liever 1 onschuldige te vermoorden dan 1 iemand te missen. De soldaten die hier werkten waren veelal zelf nog kinderen en hierdoor makkelijk te hersenspoelen. Met regelmaat werd de hele ploeg vermoord door een nieuwe groep kindsoldaten, op deze manier kon er niets uitlekken van wat er gebeurde op deze velden.

Minimaal 20.000 mensen zijn hier omgebracht tussen 1975 en 1979, er zijn in totaal 129 massagraven verdeeld over het land en er worden nog steeds menselijke resten gevonden.

Het was een enerverende dag, bizar om te zien dat dit nog zo kort geleden heeft plaatsgevonden.

Vandaag zijn we opnieuw op pad geweest met Vanna, nu zijn we het platteland opgegaan en hebben we meer van de arme kant van Cambodja gezien. Allemaal heel mooi en vredig, als dat woord nog bestaat. Schoolgaande kinderen, heel veel kleine winkeltjes met oude vrouwtjes ervoor, weinig verkeer, en aardige mensen. Vanna is een lolbroek die aldoor wel een grap te vertellen heeft, hij is populair bij de arme mensen. Zo’n soort van allemansvriend vriend. Hij zelf werkt in de stad en slaapt bij een oom. Zijn vrouw en rest van de familie wonen op het platteland, zij werken in een textielfabriek. Samen verdienen ze om leningen af te betalen aan de bank. Een huis, een brommer en een tuktuk daar hebben ze een lening voor. 1 keer in de 10 dagen gaat hij naar zijn vrouw om samen een dagje te hebben.

Dit was de info die we beetje bij beetje te horen kregen van Vanna. Maar voor de rest reden we heerlijk relaxed door het land met af en toe een leuk verhaaltje. Of we stopten ergens. Zoals op een eilandje, waar we eerst met de ferry naar toe moesten. Vanna liet ons de dorpjes zien en het boerenland waar allerlei producten verbouwd worden zoals bananen, wortels, gember, uien, aardappels, papaja’s enzo. We stoppen bij een zijdefabriek waar de lokale zijdekleding maken, we kregen een rondleiding van Kim, een vrolijke dame die het hele proces goed kon uitleggen. Daarna reden we langs allerlei gebouwen en in de omgevingen terug naar ons hotel waar we nu heerlijk genieten van de vrije middag die de reisleidster ingepland heeft. Lief hè?!

Morgen verlaten we Phnom Penh en reizen we verder naar Kampot.

Liefs, Klaas & Diane

Afgelopen donderdag haalde Soklin ons op om voor een tweede dag naar Ankor Wat. Er was nog wel meer te zien. Dus wij op pad. Na een half uurtje reden we weer op het terrein van Ankor Wat, maar nu verder naar een andere tempel. Je krijgt hierdoor wel een idee hoe groot deze tempelstad is. Kilometer bij kilometers groot. Dus nu kwamen we aan bij nog een andere. Alle tempels kom je binnen via een lange oprijlaan met beelden aan weerskanten. Je hebt het idee van een kasteel, maar dan veel groter. Ook deze tempel was in redelijke staat. Maar er ligt veel steen gewoon in het zand. Sommigen met nummers erop, daar zijn ze nog mee bezig om te restaureren. Anderen liggen gewoon op een hoop, maar de hoofdtempels staan er nog wel. Je kunt aan alles merken dat ze overwoekerd waren door de jungle. Sommige bomen groeien gewoon op het steen. Ook de volgende tempel zag er zo uit. Daarna reden we nog naar een hospitaal tempel, midden in een meertje. Met 1 ingang via een dijkje, ook heel bijzonder.

Gisteren heeft Soklin ons gehaald op om de binnenlanden in te gaan. Hij wist nog wel leuke en bijzondere plekjes. Klokslag half 9 staat hij bij ons voor de deur. Dat is toch elke keer weer leuk, in een tuktuk door het land rijden. Langs winkeltjes, garages, scholen enzo. En zo rijden we Siem Reap uit. Het wordt steeds leger en open. Rijstvelden zijn er veel. Bij elke stop krijgen we een lecture van Soklin. Hij weet heel veel te vertellen. Zo eten we allerlei rare vruchten, zoals Lotus fruit en ‘7-wateren’, dat is tenminste de vertaling die hij eraan geeft, die je zo langs de weg kan kopen. We bezoeken de Lotus boerderij, een plek waar de lokale bevolking heen gaat om te relaxen. Ze kunnen dan ter plekke wat eten en drinken kopen en lekker gaan picknicken.

Wat verderop gaan we naar een lokale markt in een dorpje. Dat is natuurlijk altijd mooi om te zien. Vooral vrouwen maken hier de dienst uit. Kraampjes, nou ja kraampjes. Ze zitten gewoon op de grond, maken hun eten schoon, vlees en vis. En fruit, veel fruit. Het ziet er allemaal lekker uit. En de mensen zijn allemaal vriendelijk.

We gaan daarna het dorpje in wat bestaat uit hutten op palen. In deze tijd staat het land droog en is dit een goede plaats om te wonen. Maar in het regenseizoen staat dit dorp onder water en moet iedereen verhuizen naar hogere plekken. Naast het dorpje staat een berg met een tempel erop. Dus daar gaat iedereen heen als het water omhoog komt. Het dorpje zelf is te armoedig. Geen stroom geen schoon water geen verlichting geen riolering, eigenlijk niets. De mensen doen hun behoeften gewoon in een plas waarin ze ook zwemmen, vis houden en wassen. Ze slapen hier in hutjes met zijn 6- of 7en. De kinderen spelen op straat en gaan niet naar school, dat is te duur.

Nadat we dit allemaal gezien hebben, rijden we terug naar de stad om wat te eten en drinken.

Waarna we teruglopen naar ons hotel om lekker aan het zwembad een boekje lezen.

Vandaag zijn we in Battambang aangekomen na een busreis van 4 uur. Onderweg was er voldoende te zien, dus de tijd vloog weer voorbij. Ook hier staat de zon flink aan, lekker relaxen aan het zwembad om wat af te koelen is dan wel fijn.

Morgen gaan we op pad met Savet. Hij zal ons de omgeving van Battambang laten zien. Ook gaan we de plek bezoeken waar miljoenen vleermuizen rond zonsondergang te voorschijn komen. We zijn benieuwd!

Liefs, Klaas & Diane

Inmiddels zijn we alweer twee dagen in Cambodja. Onze vliegreis naar Bangkok en vervolgens de overstap naar Siem Reap ging helemaal goed. Hoewel we vanuit Schiphol een klein uurtje later vertrokken waren we zelfs eerder geland in Bangkok. En ook in Siem Reap kwamen we eerder aan. Daar kan de NS nog iets van leren… want verder dan Amsterdam Zuid kwamen we afgelopen zondag niet. Dus uiteindelijk maar een taxi geregeld om vervolgens toch nog op tijd aan te komen.

Ons hotel ligt op zo’n tien minuutjes lopen van de vele restaurantjes en winkeltjes. Siem Reap is een gezellig stadje en kent voor zover wij hebben ontdekt amper hoogbouw. Wel hebben ze scooters en tuktuks in overvloed, dus regelmatig moeten we ze teleurstellen dat we zelfs in deze warmte liever wandelen. Want de warmte is hier al vroeg aanwezig.

Het eten smaakt ook hier weer erg lekker, lekkere curry’s en verschillende rijstgerechten. Ze hebben het dan ook goed afgekeken van hun buurlanden Thailand en Vietnam.

Vanochtend was het vroeg dag, heel vroeg dag… om 4 uur stonden we naast ons bed om vervolgens om 4.30 uur door Soklin opgehaald te worden. Hij is de komende drie dagen onze tuktuk chauffeur. Eerst voor Ankor en vrijdag nog een dagje de binnenlanden in.

Vandaag stond de zonsopgang bij Ankor Wat op de planning. Eerst nog even entree kaarten scoren. Dankzij Soklin konden we mooi de wachtrij omzeilen en stonden we 5 minuten later alweer buiten met een gepersonaliseerde entreekaart.

Na een wandeling in het donker stonden we voor het gigantische tempelcomplex te wachten, samen met wat andere gekken, totdat de zon zich liet zien.

En jawel, het is gelukt! Oordeel zelf maar…

Omdat we nog een hele dag voor ons hadden, het was tenslotte nog maar net 6 uur geweest, zijn we het terrein van zo’n 1,6 hectare verder gaan verkennen. Zo was er heuse bibliotheek en waren er diverse tempelgalerijen.

Vervolgens zijn we naar de Tomb Raider tempel geweest, dit is natuurlijk niet zijn echte naam, maar hij is wel wereldberoemd geworden door de gelijknamige film. De gigantische Ceiba Pentandra bomen groeien over de tempel Ta Phrom heen en zorgen voor unieke plaatjes.

Tenslotte hebben we een bezoek gebracht aan de Bayon tempel. Een bijzondere tempel met 54 torens die elk 4 gezichten bevatten. Hierdoor telt Bayon 216 gezichten! De tempel is fantastisch mooi en je voelt je even alsof je in de film Jungle Book terecht bent gekomen.

Morgen gaan we verder met ons bezoek aan het enorme tempelcomplex, we hebben tenslotte nog een paar honderd tempels te gaan…

Liefs, Klaas & Diane