Hola, hier zijn we weer. Het internet is hier en in heel Cuba minimaal. Dus de updates gaan moeilijk. Voordat je uberhaupt het internet kunt gebruiken, moet je een kaartje kopen bij Etectsa, een soort van provider. Die kaartjes kun je vervolgens maar op één plek kopen in een stad als Trinidad. Dat er een enorme rij voor zo’n winkel staat, vergeten we voor het gemak even. Als je dan eindelijk zo’n kaartje hebt weten te bemachtigen, moet je opzoek naar de wifispot. Meestal in de buurt van een Etecsa op een gezellig pleintje met allemaal mensen met een ipad of smartphone in de hand. En dan begint het eindeloos proberen om een connectie te krijgen. Meestal gaat dat niet. En als het dan een keer lukt, is het verstandiger alle foto’s te verwijderen. Anders duurt het nog veel langer. Maar ja, het is nu eenmaal geen Nederland.

We zitten nu in Trinidad bij de volgende Casa. Dichtbij het oude centrum waar alle restaurantjes en bezienswaardigheden zijn.

Onze reis van Viñales naar Trinidad verliep zeer voorspoedig, binnen zes uren waren we al gearriveerd bij Barbaro en Andrea. Het landschap werd onderweg steeds mooier, rondom Havanna vonden we het wat aan de saaie kant, maar hoe meer we richting het oosten reden hoe mooier het werd.

Trinidad is precies wat we er van verwacht hadden, echt een gezellig stadje. De gekleurde huisjes, de muziek klanken uit verschillende hoeken. Cuba ten top!

Toen we hier aankwamen, hebben we niet echt veel gedaan. Een beetje het dorp inlopen en geld gewisseld. Ook zo’n ding dat niet echt eenvoudig hier is, geld wisselen wil nog wel, maar pinnen is een ander verhaal. Gelukkig waren we hiervan op de hoogte en hebben we ook cash mee gebracht. De pinauomaten buiten een bank lusten nl. alleen maar Visa-cards en binnen in een bank de Mastercard, raar! En daar bij komen ook nog de lange wachtrijen, want dat doen ze hier veel!! Wachten en in een rij staan.

In de avond hebben we heerlijk gegeten langs de trappen, Casa de la musica. Heerlijk buiten met een Cubaans bandje.

De volgende dag hebben we Trinidad verder verkend. Beetje slenteren door de straatjes, wel wat vermoeiend met al die keien, kinderkoppen zijn er niets bij! En natuurlijk mensjes kijken, altijd goed. Voor s avonds hadden we een restaurant in gedachte dat hoog in de tripadvisor lijst voorkomt. En dat hebben we geweten, want er stond weer eens een rij buiten. Na een kwartierje wachten, mochten we plaatsnemen. Het zat er bomvol, maar wel erg gezellig. En tripadvisor had het weer helemaal goed. Daarna weer naar onze Casa gelopen.

Na een heerlijke nacht zijn we op onze tweede dag naar Santa Clara geweest.  Dit is de plek waar Che Guevara is bijgezet samen met zijn 46 medestrijders. De taxichauffeur kon geen Engels (en Diane komt met haar huis-tuin-en-keuken Spaans niet veel verder dan het bestellen van drinken en zeggen dat alles goed gaat) dus dat was wel weer jammer. Maar na 2 uur waren we er al. Echt zo’n communistische kolos met Che als mega standbeeld. Binnen, waar we niet mochten fotograferen, was een tentoonstelling en een grafruimte waar alle 46 strijders in een tombe waren begraven. Voor de rest zag het er mooi en schoon uit. Alles werd goed in de gaten gehouden door diverse soldaten. Toen hebben we ons in de binnenstad van Santa Clara laten droppen. Eerst nog wel langs de plek gereden waar Che en zijn mannen een belangrijke winst boekten door een trein met 400 man en veel geweren en geld te overmeesteren. De treinstellen staan daar als een soort van monument zo langs een hoofdweg. Beetje raar, dat wel. Daarna heeft de taxi ons afgezet in het centrum. Daar zijn wij gaan lunchen en rondlopen, helaas werd het steeds bewolkter en viel het er op een gegeven moment met bakken uit de lucht. Terwijl we daar lopen, komen we op een plein een super mooi theater tegen, Teatro Caridad, uit 1885 die we maar zijn binnengelopen. Slechts 2 Cuc kostte dat. Door de enthousiaste uitleg in een combi van Spaans en Engels van de theaterdame werd het nog mooier. Allemaal houten stoelen, 500 plaatsen, en prachtige wand- en plafondschilderingen, erg mooi om te zien! En dagelijks is er wel wat te doen.

Verder valt Santa Clara ons wat tegen, er wordt veel geschooid en het ziet er wat armmoedig en ongezellig uit. Rond twee uur vinden we het wel welletjes en rijden we weer terug naar Trinidad.

Na een kleine siësta hebben we weer lekker gegeten in het oude centrum, waar genoeg restaurantjes zijn om zo te gaan zitten.

Ons laatste dag hebben we heerlijk relaxt doorgebracht door nog wat te lopen in het gezellige stadje. We besloten te lunchen waar we twee dagen eerder stonden te wachten in de rij om te dineren. We waren wat aan de vroege kant, dus konden een mooi tafeltje uitzoeken. Geen idee waar alle mensen vandaan kwamen, maar binnen 15 minuten zat de tent al weer bomvol! De rest van de middag hebben we doorgebracht op het dakterras van onze Casa, dat een mooi uitzicht gaf over de stad.

Morgen gaan we met de taxi naar onze een-na-laatste casa aan zee, Playa Larga. Maar eerst maken we nog een stop in de stad Cienfuegos.

Liefs, Klaas & Diane

Afgelopen zondag zijn we met de bus aangekomen hier in Viñales. Het was een prima ritje van zo’n twee uurtjes.

Bij de bushalte stonden diverse Casa eigenaren te wachten op nieuwe logees. Aangezien onze Casa al was geboekt, gingen wij opzoek naar een taxi. Uiteindelijk werden we twee blokken verderop afgezet bij onze Casa, ook deze voldoet weer aan onze wensen. Lekker dichtbij het centrum, waar je zo heen kunt lopen. En een erg mooi uitzicht, een van de redenen dat we deze Casa geboekt hebben.

Viñales bestaat uit super veel Casa’s, bijna ieder huisje is er wel een. Ook zijn er veel restaurantjes. Diane heeft in Nederland al goede paladares (huiskamer restaurants) opgeschreven. En tot nu toe kloppen de reviews ook, erg lekker eten.

Diezelfde middag zijn we met de taxi naar Balcon de Valle geweest van waar we een mooi uitzicht hadden over de beroemde mogotes en de Valle de Viñales.

Daarna gingen we naar een beschilderde rotswand, de Mural de la Prehistoria. De schildering moet herinneren aan de ver in het verleden terugreikende ontwikkeling van het landschap, de natuur en de geschiedenis van de bewoners van deze streek.

Vervolgens zijn we terug gewandeld naar onze Casa, zo’n vier kilometer.  Erg mooi om zo door het bijzondere landschap te lopen.

Op onze tweede dag in Viñales zijn we naar een tabaksplantage gelopen. Hier werden o.a. de bladeren gedroogd. Verder hebben we er relaxdagje van gemaakt, het blijft tenslotte wel vakantie.

Vandaag zijn we nog naar een paradijs strandje geweest, Cayo Jutias, zo’n 60 kilometer verderop. Helaas waaide het er behoorlijk, dus echt lang zijn we niet gebleven. Gelukkig konden we dat zelf bepalen, want we waren er met een taxi.

We lieten ons afzetten bij het restaurant waar we s avonds graag wilde eten, omdat het een gewild plekje is, leek het ons slim om te reserveren, maar helaas dat was niet mogelijk. Toen we door het dorpje liepen later op de middag, werden we aangesproken door de ober van het restaurant. Hij kon toch een tafel voor ons reserveren.

Vanavond zijn we dus bij El Olivio gaan eten, bij aankomst stond een behoorlijke rij te wachten voor de ingang. Wij toch maar naar binnen en vragen, en jawel hoor ons tafeltje stond al op ons te wachten! Wederom heerlijk gegeten hier!!

Morgen staat er een lange reis op ons te wachten, dan gaan we nl. naar Trinidad, zo’n 6 a 7 uur met de taxi.

Liefs, Klaas & Diane

Inmiddels zitten we nu in Soroa. Vanuit Nederland hadden we al geprobeerd bustickets te boeken voor onze reis van Havanna naar Soroa, maar helaas bleek die busrit al vol te zitten. Aan onze casa-dame in Havanna, Kenia, toen om advies gevraagd hoe we het beste konden reizen. Ze gaf aan dat we wel konden samen reizen met twee Amerikaanse meiden die ook die kant op moesten, helemaal goed natuurlijk!

Na anderhalf uur rijden waren we er al. We logeren in een Casa aan de rand van het dorp. Na een beetje opfrissen vroeen we de eigenaar welke kant we op moesten voor de waterval. Hij gaf aan ons wel daar naartoe de willen brengen, het bleek nog best een eindje te zijn. Erg aardig dus van hem.

Voordat we naar de waterval gingen, liepen we eerst richting een uitkijkpunt. De wandeling door het oerwoud was mooi, maar ook pittig. Het weggetje was al te vergaan om nog naar boven te komen. Klaas heeft het laatste stukje nog bewandeld en wat foto’s genomen.

Inmiddels was het tijd om een hapje te eten met onze eerste mojito (meteen de lekkerste tot nu toe). Meteen weer wat energie opgedaan voor onze volgende wandeling, naar El Salto. Door de regen van de afgelopen dagen was het hier en daar wat slippery, dus ook hier Klaas de laatste paar meters alleen op pad gestuurd. Natuurlijk hebben we wel nog wat foto’s, want het blijft een mooi gezicht, zo’n waterval van 20 meter.

Omdat we nog wat tijd over hadden, zijn we nog bij een orchideeën tuin gaan kijken. Deze was aan de overkant. Daarna werden we weer door Julio, de Casa meneer, opgehaald waarna we bij de Casa zelf hebben gedinneerd.

De volgende dag heeft hij ons naar de bus gebracht in Laz Terrazas, een dorpje verder, om van daaruit naar Vinales te reizen. De tickets hadden we al dus dat ging makkelijk.

Hoewel we geen idee hebben wanneer we dit berichtje kunnen uploaden, toch maar onze avonturen delen. Internet doen ze hier nog met een telefoonkabel en zo.

Inmiddels zijn we twee dagen in Havanna, en heel wat mm (lees liters) regen verder. In Nederland kennen we fikse regenbuien de hele dag door, maar ook hier zijn die niet onbekend. Gisteren was het vooral motregen, en vandaag hadden we stille hoop dat het na de tropische regenbui van vanochtend een mooie dag zou worden met veel zon… Maar helaas….

Na een prima vlucht en enige vertraging kwamen we aan in Havanna. Het was even spannend of onze bagage ook mee was gekomen, want het duurde behoorlijk lang voordat onze tas tevoorschijn kwam op de band, maar hij was er gelukkig toch! Bij de uitgang stond onze taxi al klaar. Allemaal prima maar dat gelijk bij het wegrijden alle ramen open moesten vanwege de co2 in de auto. Was al gelijk een leuk idee van hoe en wat. Na een halfuur kwamen we aan in onze eerste Casa en zijn toen meteen ons bed ingedoken waar we heerlijk in slaap zijn gevallen.

De volgende dag hebbn we, na een heerlijk ontbijt en ondanks de regen, veel gezien en gelopen. En vooral de stad verkend. We slapen in een Casa in oud Havanna. Prima locatie en zeer gastvrije mensen.  Vooral erg handig om lopend dingen te bekijken. Want vanuit de Casa is het allemaal erg dicht bij en lopend makkelijk te doen. Havana stad is eigenlijk 1 grote reuine van slecht onderhouden gebouwen en straten. Sommige zien er gerestaureerd en mooi uit maar de meeste hebben toch iets van…misschien een verfje ofzoiets zou toch wel mooi zijn.

Het lijkt soms echt of de tijd stil heeft gestaan met al die oude auto’s, geeft meteen een bijzonder sfeertje. Een Al Capone auto zie je in alle maten en kleuren. En ook paard en wagen kom je hier geregeld tegen.

Vandaag zijn met een pontje naar de overkant gegaan om het grote fort te bezoeken. Onderweg werden we al aangesproken door een Cubaan die naar zijn werk ging, naar het fort zo bleek later. Vanaf de andere kant had je een mooi een uitzicht over oud Havanna.  Na er flink rondgewandeld te hebben gingen we met de bus via een tunnel weer terug. Inmiddels begon het weer flink te plensen. En dat hield maar niet op. Toen hebben toch maar een fietstaxi genomen die ons in de regen naar onze Casa bracht. Helaas wel opgelicht maar ja, dat was niet anders. We waren in elk geval weer thuis. Onze huisbazin was zo vriendelijk om ons avondeten speciaal voor ons te bereiden. Want om in deze regen nog op pad te gaan leek ons niet echt gezellig. En het eten was lekker en prima.

Morgen reizen we verder richting Soroa.

Liefs, Klaas & Diane