Inmiddels zitten we nu in Soroa. Vanuit Nederland hadden we al geprobeerd bustickets te boeken voor onze reis van Havanna naar Soroa, maar helaas bleek die busrit al vol te zitten. Aan onze casa-dame in Havanna, Kenia, toen om advies gevraagd hoe we het beste konden reizen. Ze gaf aan dat we wel konden samen reizen met twee Amerikaanse meiden die ook die kant op moesten, helemaal goed natuurlijk!

Na anderhalf uur rijden waren we er al. We logeren in een Casa aan de rand van het dorp. Na een beetje opfrissen vroeen we de eigenaar welke kant we op moesten voor de waterval. Hij gaf aan ons wel daar naartoe de willen brengen, het bleek nog best een eindje te zijn. Erg aardig dus van hem.

Voordat we naar de waterval gingen, liepen we eerst richting een uitkijkpunt. De wandeling door het oerwoud was mooi, maar ook pittig. Het weggetje was al te vergaan om nog naar boven te komen. Klaas heeft het laatste stukje nog bewandeld en wat foto’s genomen.

Inmiddels was het tijd om een hapje te eten met onze eerste mojito (meteen de lekkerste tot nu toe). Meteen weer wat energie opgedaan voor onze volgende wandeling, naar El Salto. Door de regen van de afgelopen dagen was het hier en daar wat slippery, dus ook hier Klaas de laatste paar meters alleen op pad gestuurd. Natuurlijk hebben we wel nog wat foto’s, want het blijft een mooi gezicht, zo’n waterval van 20 meter.

Omdat we nog wat tijd over hadden, zijn we nog bij een orchideeën tuin gaan kijken. Deze was aan de overkant. Daarna werden we weer door Julio, de Casa meneer, opgehaald waarna we bij de Casa zelf hebben gedinneerd.

De volgende dag heeft hij ons naar de bus gebracht in Laz Terrazas, een dorpje verder, om van daaruit naar Vinales te reizen. De tickets hadden we al dus dat ging makkelijk.