Wij zitten nu op Panglao, een schiereiland aan de zuidkust van Bohol. Noodgedwongen moesten we omboeken door een tropische storm van twee week geleden. Maar tot nu toe is dat geen straf. We zijn vanaf Hong Kong eerst naar Cebu gevlogen en daar viel een warme deken op ons neer. Vanaf daar hebben we een ferry gepakt naar Tagbilaran. We werden opgehaald door een taxi die netjes onze namen op een bordje had gezet. Hij bracht ons naar de plek waar we nu zitten. Zo’n paradijs huisje met alles erop en eraan. De eerste dag hebben we het dorpje wat verkend met een wandeling en een duik in het zwembad.

Vandaag hebben we een prive tour gemaakt. Er waren allerlei aanbieders van complete tours, maar daar zaten ons te veel toeristische attracties bij dus hebben we zelf een programma opgesteld.

Onze tour begon bij de Tarsiers, de ienieminie aapjes (hoewel het eigenlijk geen aapjes zijn). Hij heeft kenmerken van vijf verschillende soorten dieren: de ogen van een uil, het gezicht van een aap, oren van een vleermuis, lichaam van een kat en de staart van een rat. Hij is ongeveer 14cm klein en heeft een staart van 2 tot 3 meter! Hij leeft alleen op dit eiland, dus erg bijzonder om te zien.

We vervolgde onze reis naar de ‘Chocolade Heuvels’ ofwel the Chocolate Hills. Het zijn bijzondere kegelvormige heuvels uit kalksteen. Ze lijken uit het niets op te rijzen en zijn bijna allemaal erg symmetrisch. Het kalksteen waaruit de heuvels bestaan, is met gras bedekt. Dat gras wordt in het droge seizoen bruin. En dan lijken ze een beetje op chocolade, vandaar de naam. Er zijn meer dan 1200 Chocolate Hills en ze liggen geconcentreerd op een oppervlakte van ongeveer 50km². De meeste heuvels zijn zo’n 30 tot 50 meter hoog. De hoogste is 120 meter. De Chocolate Hills zijn het resultaat van verwering van het kalksteen en erosie. Een verrassend ‘smakelijk’ natuurverschijnsel 😉

Op Bohol is het bij de eiland tour gebruikelijk om een tourtje te maken op een floating restaurant, ons was dat net iets te fout. Iets met eten op een boot en dansende/zingende obers. Dus hebben we voor ons tweetjes een pumpboot gehuurd waarmee we een tochtje hebben gemaakt op de Loboc rivier. Deze voer ons door de stille rivier naar de Tontonan Falls. Door de tropische storm van twee weken geleden is er veel bebosssing verdwenen, bizar om te zien hoe sterk water kan zijn.

Onze laatste stop was bij een lokaal restaurantje in Corella. Lekker gegeten met een Bako juice, een soort kokosnoot maar dan lekkerder. Verder hebben we kennisgemaakt met de nationale topsport, nl. Karaoke! Joseph, onze gids/chauffeur ging bij zijn familie eten. Toen hij terug kwam wilde hij graag nog even een liedje zingen, vindt hij erg ontspannend werken zo vertelde hij. Nou vooruit maar dan…

Morgen vertrekken we naar Cebu, de ferry tickets hebben we inmiddels al gekocht. Zondag vliegen we dan vanuit Cebu naar het tropische paradijs Palawan. Geen idee hoe het internet daar is, aangezien de stroom regelmatig uitvalt en er op gezetten tijden helemaal geen stroom is. We’ll see.

Liefs, Klaas & Diane