Afgelopen zaterdag was het tijd om de mooie agriturismo Dalla Bertilla te verlaten. De zon stond goed aan, een mooi moment om een stuk te fietsen. Ver hoefde dat niet, want we hadden nog twee nachten geboekt bij een B&B in Peschiera del Garde, bij het Garda meer. Een mooie rit langs de wijnvelden en boerenweggetjes. Allemaal prachtig om dat op de fiets te doen. Het stadje Peschiera del Garde is een toeristisch vestingstadje met een uitstraling van Monaco of Cannes. Veel restaurants en barren met veel cabrio-auto’s. We hebben in de zon rondgelopen en lekker op een terrasje beschut een boekje gelezen. ‘s Avonds weer het centrum ingegaan om te eten.

Omdat we maar een kwartiertje reizen van Verona zitten met de trein, besluiten we dat we die ook een bezoek willen brengen. Helaas worden we zondag wakker met veel regen. Nadat we wakker waren en een poosje naar buiten hadden gekeken, leek het er toch op dat het meevalt, de regen. Dus met goede moed op de fiets naar het station om daar zonder fiets op te stappen naar Verona.  

Onderweg in de trein, die heel erg vol zat, kregen we nog een fikse bui. Hadden we het wel goed gedaan om toch te gaan? Eenmaal in Verona viel het toch mee. We pakten de bus naar het centrum en konden zo mooi droog uitstappen om verder door de stad te slenteren. En vanuit daar lekker droog door de stad gelopen.

Hier aan winkels geen gebrek, natuurlijk ook de dure merken ontbreken hier niet. En daar doemde hij op, een van de redenen om naar Verona te gaan, de ArenA di Verona. Wat een kolos zo midden in het centrum, een erg gebouw!

Daar moeten we natuurlijk naar binnen, maar we zijn niet de enige. Toch gaan we in de rij staan. Uiteindelijk valt het mee en kunnen we naar binnen. Wat een entree, het gladiatorgevoel is er meteen. Veel stenen trappen, banken en gangen. En dan de Arena zelf. Wat een groot ding is dat. Er kunnen in totaal 30.000 mensen in. Nu waren ze bezig met de opbouw van de opera Aida. Klaas is verder naar boven geklommen om een foto van bovenaf te maken. Prachtig gezicht.

Nog even rondgelopen en weer naar buiten. Gelukkig bleef het droog zodat we lekker door de stad konden slenteren. Deze stad kunnen we ook weer mooi afvinken.

Gisteren ging onze reis verder naar Milaan. Onze trein vertrok om 11 uur en ook hier stond de assistentie al klaar om ons te helpen. Eerst even naar perron 3. De assistent werd gebeld: toch maar op perron 1. Even gestaan en weer een belletje: toch maar weer terug naar perron 3. Gelukkig hebben ze hier een werkende lift anders is zoiets niet mogelijk. De assistent blijft heel aardig en helpt ons de trein in. Onze tocht kon beginnen.

In Milaan aangekomen was het eerst uitzoeken waar we op de fiets heen moesten gaan. De Komoot app aan en hij vertelde ons de weg. Milaan lijkt veel fietspaden te hebben, dus dat was een meevaller. Onze B&B met patio ligt vlakbij het centrum en tegenover een tram en een metrostation. We worden begroet door een praatgrage dame die ons appartement op de 3e etage showt. Een oud groot gebouw met mooie grote kamers. Weer een fijne plek!

Helaas is de zon hier ver te zoeken en sputtert het zelfs wat. Toch besluiten we het centrum in te lopen, om te kijken wat er leuk is aan Milaan. Nou, we waren niet alleen hoor. We dachten dat het in Verona en bij Garda meer druk was, maar dat is niets in vergelijking met Milaan. Drommen toeristen op het plein voor de Duomo, een gigantische kerk die half in de steigers staat voor renovatie. Een soort Sagrada Familia. En om er binnen te komen zou je moeten aansluiten bij de dikke rij die er stond. Dat laten we voor wat het is. Van buiten is ie ook heel mooi.

De benen beginnen vermoeid te worden en vragen om rust dus zoeken we een terras op.

Vandaag eerst lekker ontbeten in onze B&B en de stad weer verder verkend. Klaas wil weer naar een theater omdat die speciaal is. Het is Teatro alla Scala. Bij een speciale ingang konden we met de lift naar binnen en naar de 3e verdieping. Daar konden we in 1 van de loges naar beneden kijken. Ze waren net bezig met de toneelverlichting zodat we een mooie foto konden maken. Daarna ging de zaalverlichting aan, wat een sprookjes uitzicht. Alles in pluche en goud. Heel erg bijzonder.

Toen we weer buiten waren konden we droog en met zon terug richting onze B&B. Dat geslenter maakt je moe. Dus nu lekker op ons privé terras een boekje lezen en nog wat schrijven.

Morgen reizen we weer verder, zo langzamerhand weer naar huis.